Klasy I – III
1. Dziewczynka z parku – Barbara Kosmowska
Główną bohaterką jest Andzia. Młoda uczennica, która pół roku temu straciła swojego ojca, ornitologa i wciąż nie może zrozumieć tego, co się stało. Tęskni za wspólnymi grami, rozmowami, pieczeniem ciast i wszystkim, co dzisiaj wydaje się takie odległe i nierealne. Pocieszeniem stanie się przyjaciel Jeremiasz, z którym spędza czas po szkole. Chłopiec jest chory na cukrzycę, ale nie poddaje się i wciąż widzi wiele dobrego w swoim życiu. Książka opowiada o losach dziewczynki i wszystkim, co ją otacza. Ból i smutek nie przeminął, natomiast budująca się powoli przyjaźń pozwala na zapomnienie o tym, chociaż na chwile. Codzienne funkcjonowanie również przynosi wiele radosnych momentów, których nie należy omijać, szczególnie, kiedy w pobliżu znajduje się tyle bliskich i serdecznych nam osób. Andzia otrzymuje wsparcie i wraz z mamą starają się przetrwać najtrudniejszy czas w życiu.
2. Karolcia – Maria Kruger
Karolcia to mała dziewczynka, która mieszka z mamą, tatą i ciotką. Pewnego dnia, podczas przeprowadzki do nowego mieszkania, znajduje w szparze podłogi niebieski koralik. Szybko okazuje się, że jest on magiczny i potrafi spełniać życzenia. Dzięki niemu Karolcia wraz ze swoim nowym kolegą, Piotrem, przeżywa wiele ciekawych i zabawnych przygód. Muszą jednak uważać, gdyż koralika szuka zła czarownica, Filomena, która chce go wykorzystać do swoich celów. Po jakimś czasie okazuje się też, że koralik nie ma nieograniczonej mocy – każde życzenie sprawia, że staje się coraz bledszy, aż w końcu kiedyś zniknie. Od tej pory dzieci postanawiają używać go ostrożniej.
https://doci.pl/babybo/maria-kruger-karolcia+fnmvmss
3. Królowa śniegu – Hans Christian Andersen
W pewnym mieście mieszkało dwoje małych dzieci, Kay i Gerda. Chociaż nie byli rodzeństwem, byli sobie bardzo bliscy. Ich domy sąsiadowały ze sobą, dlatego często razem się bawili. Mieszkania były położone na poddaszu, toteż rodzice Kaya i Gerdy ustawili pod oknami skrzynie wypełnione ziemią i posadzili róże i fasolę. Dzięki temu dzieci miały swój ogródek.
Zimą Kay i Gerda spędzali przyjemnie czas, słuchając opowiadań babci. Pewnego dnia babcia opowiadała im historię o śniegu podobnym do roju pszczół. Kay, przyglądając się płatkowi śniegu, zapytał babcię, czy śnieżynki też mają swoja królową. Babcia odpowiedziała mu, że tak właśnie jest – istnieje Królowa Śniegu, która przylatuje na ziemię, kiedy sypie śnieg. Gerda bardzo się wystraszyła na te słowa, bała się bowiem, że królowa może pojawić się również i w ich miasteczku. Kay starał się ją uspokoić mówiąc, że nawet gdyby Królowa się u nich pojawiła, to on posadziłby ją przy piecu i wtedy by stopniała. Wieczorem, kiedy spoglądał przez okno, zobaczył szczególnie duży płatek śniegu, który zamienił się w wielką, lodową kobietę. …….
Klasy IV – VI
1. Śladami Stasia i Nel – Marian Brandys
Jedna z najbardziej znanych publikacji Mariana Brandysa. Autor, udał się w 1956 roku w podróż po Afryce. Odwiedził między innymi Egipt i Sudan, a kluczem do wyznaczania tradycji, odwiedzania poszczególnych miejsc były losy bohaterów jednej z powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”. To książka o wspaniałej przyrodzie, ciągnącej się setkami kilometrów pustyni, ludziach, którzy starają się funkcjonować w takich warunkach i kontynencie, który my, Europejczycy znamy raczej z powieści przygodowych. Marian Brandys stara się ukazać piękno i niebezpieczeństwa Afryki. Ale przede wszystkim codzienne życie, tradycje i zasady funkcjonowania w społeczeństwie tak innym od naszego.
2. Mikołajek – Rene Gościnny, Jean Jacques Sempė
Kleofas przychodzi do szkoły w okularach i oznajmia, że nie będzie już najgorszym uczniem. Ananiasz – prymus – wścieka się. Sytuację uspokaja opiekun Rosół. Chłopcy przymierzają po kolei okulary. Kleofas zabrania tego Alcestowi, ze względu na tłuste dłonie. Ich kłótnię przerywa ponowne wejście Rosoła. Na geografii Alcest przymierza okulary i nie zauważa nauczycielki. Wylatuje za drzwi, a Kleofas otrzymuje jedynkę.
3. Hobbit, czyli tam i z powrotem – J.R.R. Tolkien
Pewnego ranka do domu Bilba zawitał czarodziej Gandalf. Poinformował Hobbita o tym, że wysyła go na wyprawę. Wychodząc, zrobił znak na drzwiach wejściowych, dzięki któremu trafili wszyscy inni współuczestnicy wyprawy, krasnoludy: Dwalin, Balin, Kili, Fili, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bofur, Bombur i Thorin Dębowa Tarcza. Nazajutrz odbyła się u hobbita, z udziałem Gandalfa, ważna narada. Thorin opowiedział historię zniszczenia przez smoka Smauga rodzinnego miasta, Dal. Chce teraz zemścić się i odebrać skradzione bogactwa. Bilbo miał im w tym pomóc – zostać włamywaczem.
KLASA VIII
1. Kapelusz za 100 tysięcy – Adam Bahdaj
Bohaterką powieści Adama Bahdaja jest mała Krysia Cuchowska, która używa pseudonimu „Dziewiątka”. Któregoś lata spędza wakacje w pewnej nadmorskiej miejscowości – Nieborzu. Raz zauważa, że jeden z gości kawiarni „Jantar” zostawia swój kapelusz i zamiast tego zakłada cudzy. Niedługo potem właściciel zabranego przedmiotu orientuje się w pomyłce i zaczyna rozmawiać z dziewczynką. Zdradza bohaterce sekret za kilka dni może okazać się, że ów nakrycie głowy jest warte co najmniej sto tysięcy. Dziewiątka jest bardzo zainteresowana historią, w której widzi zagadkę i wspaniałą przygodę, a która może nieco ubarwić jej nudne wakacje w Nieborzu. Do śledztwa dziewczynki dołącza wkrótce nowo poznany ornitolog – Maciej. Wspólnie obserwują mieszkańców miasteczka i szukają podejrzanych charakterów.
2. Sposób na Alcybiadesa – Edmund Niziurski
Przez całe siedem lat nauki Ciamci i jego koledzy nie przykładali się do nauki i beztrosko zbijali bąki. Dla wszystkich było wielkim zaskoczeniem, że zdali egzamin do ósmej klasy. Po prostu mieli szczęście, z matmy pomyślnie odpisali zadania, a z j. polskiego znakomicie podpasował im temat.
Zdemaskowano ich dopiero w klasie ósmej. Na początku roku szkolnego 1960/61. Po kilku wpadkach cała klasa wzięła się do nauki, poza słynną paczką wyczynowców (tak nazywano Ciamcię, Zastępę, Słabego i Pędzla). Właśnie oni postanowili zdobyć sposób, dzięki któremu nie trzeba było by się uczyć, a mieć dobre oceny. Udali się z tym do Juliusza Lepkiego powszechnie nazywanego Szekspirem. Szekspir był od nich starszy i uczęszczał do klasy dziesiątej, w której taki sposób już znano. Lepki poproszony o wyjawienie tajemnicy tylko zaśmiał się i odmówił rozmowy na ten temat. W związku z takim obrotem sprawy postanowili go schwytać i torturami zmusić do wyjawienia sposobu zwanego SPONĄ. Jednak plan nie zakończył się sukcesem, zamieszanie jakie powstało przez mrówki, pomogło Szekspirowi oswobodzić się. W ramach kary i zemsty zaangażował ich do swoje sztuki „Przebudzenie Afryki”